同女朋友一齊咗差唔多一年
呢個係第一個女朋友（唔知會唔會係最後一個）
初初識佢嘅時候覺得同佢相處好舒服 好輕鬆 所以後來先至會拍拖
拍下拍下就出現咗問題
淨係得我會錯 佢唔會錯
舉例
如果我做錯嘢令到佢唔開心，佢話我，咁好正常吖，因為係我做錯吖嘛，跟住我要氹返佢，合理
好喇
如果係佢做錯嘢，我話佢，都係我錯㗎喎，點解啊？
因為我話佢囉
嗱，我話佢，好明顯係我唔啱啦，之後佢唔開心，又係我氹佢
我唔知道係人嘅問題，定係拍拖就係咁樣
如果係後者嘅話，對唔住，係我當初太天真，我唔知原來拍拖係咁辛苦
所以我諗得好清楚，我唔適合拍拖，以後亦都唔應該拍拖，唔好害咗人
我同佢講分手，佢話自殺
咁冇得傾啦，我繼續同佢喺埋一齊
之後問題越嚟越嚴重
佢成日莫名其妙發脾氣，我已經忍咗好多次
直到有一次我唔想再忍，我又講分手
佢就話我其實好鍾意佢，因為平時見到佢會笑
總之就係不停揾藉口
佢仲有講過要同我結婚
但係我哋連性生活都唔協調，佢嘅性慾長期高過我
初初識佢同喺埋一齊嗰陣根本唔係同一個人嚟
唔止佢，我都係
例如
我以前好唔鍾意出街，但為咗唔好令佢唔開心，拍拖之後我開始主動約佢
我不嬲冇乜興趣去玩，但係佢好鍾意去主題樂園，所以我亦都妥協，買飛同佢去玩
我亦都有 冇變過嘅地方
我一向好少講嘢，拍拖之後亦都冇特別講得多咗
而佢亦都有話過我好多次
我心諗「你識我嗰陣已經知㗎啦，你咁唔滿意咪分手囉」
吖，但係佢又唔肯喎
我當時發現呢啲問題之後，我意識到可能唔係佢錯，而係我唔啱，我太自私，而家我唔肯改，我係衰人，所以我先至想盡快分手，唔想佢繼續喺我身上浪費青春
我有平心靜氣同佢講過晒呢啲問題，但佢無論如何都唔肯分手，一係就又發脾氣，就係唔會心平氣和
我知佢真係好鍾意我，佢自己亦都有講過好多次好鍾意我
我係咪已經冇可能同佢分手？
要一直喺埋一齊？
如果成功分到手，我真係唔想再拍拖（所以我話佢可能係最後一個）
我而家亦都好內疚，覺得自己辜負咗佢
我好希望佢可以遇到個好過我千倍萬倍嘅男仔，然後佢愛上嗰個男仔，嗰個男仔亦都好錫佢，兩個人幸幸福福
因為我真係太幼稚，唔夠成熟
呢件事已經好明顯體現到，我寧願逃避問題，都唔去解決
我揀咗分手 唔拍拖
而唔係去遷就對方
所以我亦都覺得我唔適合拍拖
其實唔止拍拖，我呢種心態，根本連做人都有問題
辛苦你了